2010

30/03/15

Wybory Samorządowe
w Dzielnicy Śródmieście
w latach 2006 - 2010

Wybory w 2010 r.

1. Omówienie wyborów

Wybory 2010 r. zwieńczyły dwudziestolecia samorządności warszawskiego Śródmieścia. Ich rezultat potwierdził ukształtowany po 2005 r. układ głównych sił na scenie politycznej oraz związanego z nim przestrzennego zróżnicowania zachowań wyborczych. W stosunku do wyników wyborów samorządowych z 2006 r. zauważyć można poprawę pozycji Platformy Obywatelskiej. Cztery lata wcześniej uzyskała ok. 40 % głosów, w tych wyborach prawie 45 % (wybory do rady dzielnicy). Zmianę tę można zaobserwować także na poziomie obwodów wyborczych. W 2006 r. tylko w jednym obwodzie PO zdobyło poparcie ponad połowy wyborców, w 2010 r. aż w siedmiu. Znaczącą rolę w tej zmianie odegrał rozpad LiD-u, skupiającego polityków centrolewicy (m.in. z dawnej UW). Część byłych wyborców tego ugrupowania tym razem zagłosowała na PO. Nastąpiło również dalsze osłabienie poparcia dla PiS. W 2006 r. zdobyło 32 % głosów, tym razem tylko 28,8 %. „Czarnym koniem" tych wyborów okazała się Warszawska Wspólnota Samorządowa. W wyborach do rady dzielnicy uzyskała 6,6 % głosów, choć w jednym okręgu wyborczym (obejmującym środkowo-wschodnią część dzielnicy) nie miała swej listy. Opisywane zmiany nieznacznie tylko zmodyfikowały kształt przestrzennego zróżnicowania sympatii politycznych. PO, która zdobyła największą ilość głosów (tab. 9), umocniła swoja pozycje w obwodach na wschodzie (Powiśle, Solec) i północy (Muranów, Śródmieście Północne) dzielnicy. PiS najlepsze rezultaty uzyskało w ścisłym centrum, na Powiślu oraz na Starym i Nowym Mieście. SLD najsilniejsze poparcie zdobyło tradycyjnie w południowej części dzielnicy (m.in. ul. Parkowa), a Warszawska Wspólnota Samorządowa największe poparcie uzyskała w obwodach Południowego Śródmieścia (w trzech przekroczyła 15 %). W wyborach do rady dzielnicy brały udział tylko cztery wspomniane ugrupowania. Do rady Warszawy oraz sejmiku województwa mazowieckiego swe listy wystawiło znacznie więcej komitetów wyborczych. Żadnemu jednak nie udało się wyprzedzić wspomnianej czwórki, żadne nie odniosło również lokalnego sukcesu, gdyż w żadnym z obwodów nie uzyskało ponad 10 % głosów.

Tab. 9. Ogólny rezultat głosowania do Rady Dzielnicy Śródmieście w 2010 r.

ugrupowanie	głosy	%
PO	21 121	44,8
PiS	13 552	28,8
SLD	9 358	19,9
WWS	3 101	6,6

Frekwencja wyniosła 49,1 %

Poszczególni kandydaci w wyborach na Prezydenta Warszawy reprezentowali wyraźne opcje polityczne, uzyskali jednak nieco odmienny rezultat wyborczy niż popierające ich ugrupowania (tab. 10). H. Gronkiewicz-Waltz uzyskała 5 pkt. procentowych więcej niż PO, podczas gdy Cz. Bielecki 4 pkt. procentowych mniej niż PiS (w wyborach do rady dzielnicy). Nastąpiło odwrócenie sytuacji sprzed 4 lat, kiedy to w I turze wyborów kandydatka PO (także H. Gronkiewicz-Waltz) zdobyła mniej głosów niż jej ugrupowanie, podczas gdy K. Marcinkiewicz więcej niż PiS. Można przypuszczać, że obok większej lojalności wyborców PO, poprawie notowań H. Gronkiewicz-Waltz sprzyjało wsparcie części wyborców centrolewicy. W wyborach 2006, kandydat tej opcji (M. Borowski) uzyskał nieco lepszy wynik niż LiD. W tych wyborach wynik W. Olejniczaka był nieco słabszy niż SLD. Pomimo wygrania wyborów już w I turze, w Śródmieściu H. Gronkiewicz-Waltz zdobyła „tylko" 49,9 % głosów. Był to jednak rezultat znacznie lepszy niż w I turze wyborów 2006 r. (34,1 %) i nie wiele gorszy niż w II turze tych wyborów (53,0 %). O sukcesie może świadczyć wynik ponad 60 % poparcia w jednym z obwodów wyborczych (Osiedle „Inflancka") oraz ponad 55 % w czterech innych, podczas gdy żaden z konkurentów nie przekroczył nigdzie 50 %. H. Gronkiewicz-Waltz, podobnie jak PO, największe poparcie (w wielu obwodach ponad 50 %) uzyskiwała przede wszystkim w północno-zachodniej (Muranów, Śródmieście Północne) i południowo-wschodniej (Powiśle, Solec) części dzielnicy, najsłabsze w bastionie PiS - centralnej części dzielnicy. Na tym obszarze nie przypadkowo padło najwięcej głosów na Cz. Bielecki (najsłabiej wypadł bastionie PO - Osiedlu „Inflancka" i bastionie SLD - ul. Parkowa). Na W. Olejniczak najwięcej wyborców głosowało na południu oraz kilku obwodach Śródmieścia Północnego (najsłabiej wypadł na Powiślu). Inni kandydaci w żadnym z obwodów nie uzyskali ponad 10 % poparcia.

Tab. 10. Ogólny rezultat głosowania w wyborach prezydenta Warszawy na obszarze Śródmieścia w 2010 (odbyła się tylko I tura)

kandydat	głosy	%
H. Gronkiewicz-Waltz	24 429	49,9
Cz. Bielecki	12 019	24,6
W. Olejniczak	7 397	15,1
J. Korwin-Mikke	1 750	3,6
R. Szeremietiew	1 457	3,0
K. Munio	740	1,5
W. Fydrych	452	0,9
P. Strzembosz	267	0,9
D. Bodzek	246	0,5
P. Skulski	123	0,3
C. Stachoń	42	0,1

Frekwencja wyniosła 49,1 %

2. Frekwencja (w proc.)

3. Rada Dzielnicy Śródmieście

a. Komitet Wyborczy Sojusz Lewicy Demokratycznej (w proc.)

b. Komtet Wyborczy Platforma Obywatelska RP (w proc.)

c. Komitet Wyborczy Prawo i Sprawiedliwość (w proc.)

d. Komitet Wyborczy Wyborców Warszawska Wspólnota Samorządowa (w proc.)

4. Rada Miasta Stołecznego Warszawy

a. Komitet Wyborczy Sojuszu Lewicy Demokratycznej (w proc.)

b. Komitet Wyborczy Polskie Stronnictwo Ludowe (w proc.)

c. Komitet Wyborczy Platforma Obywatelska RP (w proc.)

d. Komitet Wyborczy Prawo i Sprawiedliwość (w proc.)

e. Komitet Wyborczy Wyborców Ruchu Wyborców Janusza Korwin-Mikke (w proc.)

f. Komitet Wyborczy Wyborców Gamonie i Krasnoludki (w proc.)

g. Komitet Wyborczy Wyborców Warszawska Wspólnota Samorządowa (w proc.)

h. Komitet Wyborczy Wyborców Romualda Szeremietiewa (w proc.)

i. Inne ugrupowania: Komitet Wyborczy Wyborców Antypartyjny, Komitet Wyborczy Polska Patriotyczna, Koalicyjny Komitet Wyborczy Lewica, Komitet Wyborczy Racji Polskiej Lewicy, Koalicyjny Komitet Wyborczy Prawica Rzeczypospolitej - UPR (w proc.)

5. Sejmik Samorządowy Województwa Mazowieckiego

a. Komitet Wyborczy Sojusz Lewicy Demokratycznej (w proc.)

b. Komitet Wyborczy Polskie Stronnictwo Ludowe (w proc.)

c. Komitet Wyborczy Platforma Obywatelska RP (w proc.)

d. Komitet Wyborczy Prawo i Sprawiedliwość (w proc.)

e. Komitet Wyborczy Prawica Rzeczypospolitej (w proc.)

f. Komitet Wyborczy Wyborców Ruchu Wyborców Janusza Korwin-Mikke (w proc.)

g. Komitet Wyborczy Wyborców Krajowa Wspólnota Samorządowa (w proc.)

h. Komitet Wyborczy Krajowa Partia Emeytów i Rencistów (w proc.)

i. Inne ugrupowania: Komitet Wyborczy Polska Partia Pracy - Sierpień 80, Lista Nr 8 - Komitet Wyborczy Ruch Przełomu Narodowego, Komitet Wyborczy Unia Polityki Realnej, Komitet Wyborczy Związku Słowiańskiego, Komitet Wyborczy Liga Polskich Rodzin (w proc.)