Wyszukiwarka ulic
Ulica Twarda
Położenie
Ulica położona jest w dwóch dzielnicach: Śródmieściu i Woli. Odcinek śródmiejski biegnie od placu Grzybowskiego do alei Jana Pawła II. Śródmiejska część ulicy ma po nieparzystej stronie numerację od 1 do 15, natomiast po stronie parzystej od numeru 2/4 do 18.
Na Woli ulica biegnie od al. Jana Pawła II do ul. Miedzianej.
Nieco historii
Odcinek dawnego traktu Krakowskiego prowadzącego od Senatorskiej, Żabiej i Granicznej do Drogi Grójeckiej. Przecinała ona ukośnie role folwarku starościńskiego i role miejskie, a od połowy XVII w. - jurydykę Grzybów; biegła częściowo po grobli, wśród podmokłych terenów, dlatego otrzymała nazwę Twarda. W połowie XVIII w. jako ulica dochodziła do Świętokrzyskiej, dalej biegła jako droga; zabudowa ograniczała się wówczas do kilkunastu domów. Ok. 1770 przedłużona została do wałów i rogatek Jerozolimskich. W końcu XVIII w. zabudowa Twardej składała się z pałacu Gutakowskich, 5 kamienic, 5 małych domów murowanych, 24 dworków drewnianych, gorzelni, młyna i jatek. Domy te stały wśród ogrodów i pól. Ok. 1823 ulicę uregulowano, a końcowy odcinek wpuszczono w okrągły plac utworzony na końcu Al.Jerozolimskich przy rogatkach. Zwarta zabudowa kamienicami znajdowała się przy pl.Grzybowskim i przy ul.Ciepłej. Ok. 1845 Twarda została odcięta od Al. Jerozolimskich torem kolejowym, ok. 1855 przy Twardej wybudowano kilka kamienic. W latach 1864-1866 położono bruk z kamienia polnego. W końcu XIX w. na miejscu dawnej drewnianej zabudowy i ogrodów na całej długości powstała zwarta zabudowa murowana. Ulica miała charakter handlowy i była w znacznej mierze zamieszkała przez ludność żydowską; pod obecnym nr 6 wzniesiono synagogę, istniejącą do dziś. Ok. 1909 przez Twardą przeprowadzono tramwaj elektryczny. 31 grudnia 1943 w domu pod obecnym nr 22 odbyło się pierwsze posiedzenie tajnej Krajowej Rady Narodowej; stąd powojenna nazwa ulicy. W 1944 zabudowa została w przeważnej części zniszczona. Nowe budownictwo, to osiedla mieszkaniowe "Miedziana" (arch. Z. Stępiński) i "Mariańska" (arch. arch. W. Piotrowski, H. Lewicka).
źródło: "Ulice i place Warszawy" - Eugeniusz Szwankowski, Wydawnictwo Naukowe PWN SA
Ulica położona jest w dwóch dzielnicach: Śródmieściu i Woli. Odcinek śródmiejski biegnie od placu Grzybowskiego do alei Jana Pawła II. Śródmiejska część ulicy ma po nieparzystej stronie numerację od 1 do 15, natomiast po stronie parzystej od numeru 2/4 do 18.
Na Woli ulica biegnie od al. Jana Pawła II do ul. Miedzianej.
Nieco historii
Odcinek dawnego traktu Krakowskiego prowadzącego od Senatorskiej, Żabiej i Granicznej do Drogi Grójeckiej. Przecinała ona ukośnie role folwarku starościńskiego i role miejskie, a od połowy XVII w. - jurydykę Grzybów; biegła częściowo po grobli, wśród podmokłych terenów, dlatego otrzymała nazwę Twarda. W połowie XVIII w. jako ulica dochodziła do Świętokrzyskiej, dalej biegła jako droga; zabudowa ograniczała się wówczas do kilkunastu domów. Ok. 1770 przedłużona została do wałów i rogatek Jerozolimskich. W końcu XVIII w. zabudowa Twardej składała się z pałacu Gutakowskich, 5 kamienic, 5 małych domów murowanych, 24 dworków drewnianych, gorzelni, młyna i jatek. Domy te stały wśród ogrodów i pól. Ok. 1823 ulicę uregulowano, a końcowy odcinek wpuszczono w okrągły plac utworzony na końcu Al.Jerozolimskich przy rogatkach. Zwarta zabudowa kamienicami znajdowała się przy pl.Grzybowskim i przy ul.Ciepłej. Ok. 1845 Twarda została odcięta od Al. Jerozolimskich torem kolejowym, ok. 1855 przy Twardej wybudowano kilka kamienic. W latach 1864-1866 położono bruk z kamienia polnego. W końcu XIX w. na miejscu dawnej drewnianej zabudowy i ogrodów na całej długości powstała zwarta zabudowa murowana. Ulica miała charakter handlowy i była w znacznej mierze zamieszkała przez ludność żydowską; pod obecnym nr 6 wzniesiono synagogę, istniejącą do dziś. Ok. 1909 przez Twardą przeprowadzono tramwaj elektryczny. 31 grudnia 1943 w domu pod obecnym nr 22 odbyło się pierwsze posiedzenie tajnej Krajowej Rady Narodowej; stąd powojenna nazwa ulicy. W 1944 zabudowa została w przeważnej części zniszczona. Nowe budownictwo, to osiedla mieszkaniowe "Miedziana" (arch. Z. Stępiński) i "Mariańska" (arch. arch. W. Piotrowski, H. Lewicka).
źródło: "Ulice i place Warszawy" - Eugeniusz Szwankowski, Wydawnictwo Naukowe PWN SA
- DRUKUJ
- POWRÓT
